Heen en weer terug.

Zaterdag was weer een wedstrijddag. En weer stond er een 10 op het programma, net als de twee zaterdagen daarvoor in IJsselstein en Zevenhuizen.

Piet Paparazzi meldt zich een klein uurtje voor vertrek af. Zijn vrouw, mijn moeder dus, moet onverwacht en met spoed naar het ziekenhuis. Al enige tijd tobt ze met terugkerende hartklachten en vanochtend hebben deze klachten een zorgwekkende vorm aangenomen.

Iets voor elven vertrek ik met Arjan naar “the place to be”, Numansdorp. Ik kan er ook niets aan doen. Daar werd nou eenmaal de wedstrijd georganiseerd, de Ambachtheerlijkheidsloop. Een 100% “heen en weer” parcours. Vijf kilometer heen, keren bij een felgekleurde pion, en vervolgens exact dezelfde route weer terug. Het volgens de organisatie unieke natuurgebied is volgens mij niets anders dan de toegangsweg tot een aantal boeren bedrijven. Een heerlijkheidsloop was het zaterdag ook niet bepaald. Het was nat. Het waaide stevig. Het was herfst! Een ambachtelijke loop was het daardoor weer wel! Het was bikkelen door de regen, met hier en daar gladde stukken door natte kleisporen van het landbouwverkeer. De wind een extra uitdaging.

Het mooie van een heen en weer parcours is dat je rondom het keerpunt een goed beeld krijgt van je positie in de roedel. Even een aanmoediging naar de bekenden in de kopgroep en ook een blik van herkenning naar de loopvrienden achter je. Zowel de gezichten in de kop als in de staart tonen zware inspanning en toenemende vermoeidheid. Wat komen gaat is bij iedereen bekend. Er is alleen een weg terug!

Ik loop een redelijke race. Bijna een minuut sneller dan de week ervoor in Zevenhuizen en ruim 20 seconden langzamer dan in IJsselstein. Arjan mist net een podiumplaats bij de HSEN. Pascal wint de wedstrijd met grote overmacht en ook andere Croda Runners doen goede zaken.

Na een nacht op de afdeling hartbewaking in het ziekenhuis, en een inspanningstest de volgende morgen, kan mijn moeder weer naar huis. Er zal nog wel onderzoek volgen de komende tijd, maar het probleem zit waarschijnlijk in een verkeerde dosering van medicijnen. Foutje van de huisarts!

Ik besluit zondagmorgen nog een klein duurloopje te doen. Om te herstellen van de wedstrijd van de vorige dag, maar eigenlijk om een beslissing te nemen over een moeilijke keuze die ik maandag waarschijnlijk moet maken. Na ruim 13 kilometer, een uur en 5 minuten later, staat mijn besluit vast!